Olifanten, krab en relaxen

Dinsdag 14 augustus
Twee dagen in de jungle op het programma. We zullen helaas na een half jaar weer eens schoenen aan moeten doen want op je slippers door de jungle is ook geen succes. Om 07:30 worden we opgehaald en naar het Elephant Valley Project gebracht. De bagage kan zolang in een auto die daar staat en als iedereen op de top van de heuvel is gearriveerd worden de groepen voor die ochtend verdeeld. Wij gaan met Jack, de oprichter van het project, en zijn vrouw richting Heaven Valley. Het begint zowat direct te regenen en met veel geglibber en geglij en twee keer op m’n kont vallen komen we uiteindelijk in de “hemel’. De olifanten worden ’s nachts wel vastgelegd omdat ze anders uit de vallei zouden kunnen lopen. De mahout (lokale bevolking) brengt als eerst Bob en Onion naar de rivier. Bob is de enige man in het gezelschap en gedraagt zich ook als zodanig. Na een flinke wasbeurt worden ze weer de jungle in gestuurd om daar de rest van de dag hun ding te doen (lees zo’n 20 uur eten per dag). Vaste begeleiders houden hen in de gaten. Daarna komen er vier dames naar de rivier en aangezien zij wat meer toegankelijk zijn mogen we ze helpen wassen en bananen voeren. We volgen deze vier ook de rest van de morgen door de jungle en constateren weer dat ze eigenlijk alleen maar eten. Ondertussen krijgen we heel wat informatie van Jack en raken we aan de praat met de rest van de groep. Daarna is het tijd voor een heerlijke lunch op de lodge. We krijgen de sleutel van bungalow vier en om daar te komen moeten we zowat weer een hele jungletocht maken dus privacy gegarandeerd.

In de middag gaan we op de top van de berg weer vier andere olifanten observeren en dit is aanzienlijk minder zwaar dan wat we vanochtend hebben gedaan. De hond van Jack, echt een enorm kalf, dartelt vrolijk met ons mee. Hij weet dat als er olifanten in de buurt zijn hij moet gaan liggen. Als we eind van de middag de schoenen uittrekken zijn de blaren al zichtbaar. Douchen en daarna weer heerlijk eten. Om 21:00 uur gaat het licht uit dus vroeg naar bed (wat geen straf is na zo’n vermoeiende en intensieve dag).

Woensdag 15 augustus
Na een heerlijke nachtrust is het vroeg weer op en krijgen we pannenkoeken voorgeschoteld. Wij besluiten om in de ochtend nog een keer naar de olifanten te gaan en ’s middags vrijwilligerswerk te doen. We gaan op pad met Kim, een Nederlandse die al 16 maanden hier werkt. We volgen Do en Darling die pas 3 maanden op het project zijn en nog kettingen om hun hals hebben hangen omdat ze altijd vastlagen bij hun eigenaren. Langzaam worden de kettingen verwijderd zodat ze kunnen wennen. Na weer een heerlijke lunch gaan we helpen gaten te graven en avocadobomen planten. Wat een zwaar werk! Na een half uur heb ik al de blaren op m’n handen maar we gaan stug door. Een regenbui van een half uur zorgt voor een welkome pauze. Stijf onder de modder en met spierpijn en blaren stappen we weer in de auto die ons terug brengt naar het hotel. Kleding en schoenen zijn niet meer te redden en deze gaan dan ook linea recta naar de vuilnisbak. Ik moet dus op mijn slippers naar Nederland, hopelijk schijnt de zon dan nog steeds. Na een heerlijke douche en veel moeite om de rode modder er af te boenen zijn we weer een beetje mens. We eten en kletsen nog na in Green House met de rest van de groep.

In eerste instantie vroeg ik me af of het alle moeite en geld waard is om 12 olifanten een beter leven te bieden maar later bedacht ik me dat dit project wel werk en inkomen verschaft aan 40 lokale mensen en persoonlijk vind ik dat meer een doel op zich.

Donderdag 16 augustus
Weer een dag ter vrije besteding en we besluiten om eerst te gaan ontbijten in Green House zodat we daar ook de mail kunnen checken. Ik heb vandaag een sollicitatiegesprek en moet dus nodig even kijken of er al een tijd gepland staat. Ik probeer het verslag van de eerste week op waarbenjij.nu te plaatsen maar dat lukt helaas niet. We huren een brommer om een waterval te bezoeken maar worden gewaarschuwd dat de weg wel glad kan zijn. Dat ondervinden we een half uur later als we met z’n tweeën weer in de modder belanden. De grond is hier meer klei en de banden zijn gewoon verzadigd zodat je geen grip meer hebt. Ik ben helemaal klaar met brommer rijden en we keren terug naar het hotel om ons te douchen en de kleren uit te spoelen. Patrick’s wond van de vorige keer is weer open en ik heb deze keer buiten een beetje zere arm niets. We proberen nog een restaurant te vinden voor de lunch maar na drie keer hetzelfde rondje gereden te hebben, belanden we weer in Green House. Na de lunch heb ik het gesprek via skype wat zowel voor het bedrijf en mezelf best een beetje vreemd is. Het verloopt positief en ik hoor later dat ik voor een vervolggesprek ben uitgenodigd als ik weer in Nederland ben. Zou mooi zijn als ik zo snel al weer een baan heb. De ene regenbui loopt over in de andere dus we besluiten de rest van de middag lekker te relaxen.

Vrijdag 17 augustus
Weer een reisdag met als doel Phnom Penh. Eigenlijk alleen maar als tussenstop omdat de afstand naar Kep te ver is. We overnachten in het King Grand Boutique Hotel en hebben een luxe kamer. Na koffie bij Fresco, ons vaste adres in Phnom Penh, shoppen we wat en kan ik het weer niet laten een (camera) tas bij Smateria te bestellen. We eten ’s avonds bij Yumi waar ze verrassende sushi hebben voornamelijk zonder vis omdat ze de kwaliteit niet kunnen garanderen. Dit levert verrassende combinaties op maar onze favoriet is de gedroogde tomaat met roomkaas en groene asperge in komkommer gerold. Dit gecombineerd met een fles witte wijn, Japanse ham en kaas kroketten als voorgerecht en warme chocoladepudding en kokosijs als toetje en onze avond kan niet meer stuk. Een beetje luxe na de eenvoudige maar overigens heerlijke maaltijden van de afgelopen dagen.

Zaterdag 18 augustus
Vandaag staat de rit van PP naar Kep op het programma met onderweg een aantal tempels te bezichtigen. Onze gids vandaag is Kim Lai, de broer van Lilly. De familie Lim zorgt ervoor dat het ons aan niets ontbreekt deze vakantie. De eerste stop is een kleine tempel bij het Tonli Bati meer. Een sfeervolle tempel die goed onderhouden wordt de ouderen die hier leven. We rijden daarna door naar Takeo waar we met de boot naar een eiland varen waar Phnom Da te vinden is. Een klein meisje pakt direct mijn hand vast op weg naar de tempel die boven op de heuvel ligt. Daarna lopen we naar een kleine Hindoetempel terwijl de lucht boven ons zich samenpakt als donkere wolken. Als we wat drinken bij een lokaal tentje barst het onweer los. We drinken en eten wat en vermaken ons met de lokale kinderen. Als het weer een beetje beter wordt varen we terug naar Takeo. Kim Lai neemt een taxibusje terug naar PP en de chauffeur brengt ons naar Kep Lodge. Een klein paradijsje aan zee. Inmiddels hebben we vernomen via Facebook dat Jan en Gerard hier gisteren een feestje hebben gehad en we kletsen even bij als we aankomen zo rond een uur of vijf. Met een flesje wijn nestelen we ons op het terras terwijl we op de achtergrond de inmiddels weer dronken aanwezige gasten horen “zingen”.

Zondag 19 augustus
Voor het eerst sinds lange tijd ben ik weer eens na twaalven naar bed gegaan. Patrick taait al eerder af nadat we drie (verschillende) flessen witte wijn pastoor gemaakt hebben en ik ben nog met Jan en Gerard blijven kletsen terwijl de rest van de mensen in de lodge zich op de dansvloer begeeft. De ochtend brengen we relaxend op ons grote balkon door met een boek en koffie. Rond een uur of een gaan we de omgeving verkennen met een brommertje. De kans dat we weer onderuit gaan is hier aanzienlijk kleiner en het is ook prachtig zonnig weer vandaag. We stoppen eerst bij Crab market waar de vangst in fuiken in de zee ligt te wachten tot ze verkocht of klaargemaakt worden. Er zijn veel restaurantjes en we besluiten na ons rondje hier te gaan eten. We vervolgen onze weg richting Kep Beach en Kep City maar dit klinkt groter dan het in werkelijkheid is. Doordat het zondag is zijn er veel lokalen die op een matje met hun zelfgemaakte eten picknicken op de boulevard of in een van de vele bamboehutjes. Het ziet er wel heel leuk uit en men is druk bezig om er een gezellige badplaats van te maken. Het aanbod van accommodaties is ruim en de meesten zijn zeer sfeervol. We lunchen heerlijk bij een restaurant genaamd Trei (Cambodjaans voor vis) waar ik kies voor Crab Samba en Patrick voor de tijgergarnalen van de BBQ gaat. Beiden blijken hele goede keuzes te zijn en we genieten van het eten en het uitzicht op de zee met de heuvels op de achtergrond. Echt een vakantiegevoel.

Maandag 20 augustus
We besluiten om vandaag op tijd naar Kampot te vertrekken. Het is een half uurtje op de brommer maar de weg is niet al te best. We drinken eerst koffie bij Epic Arts, een project waar dove en gehandicapte jongeren werken. Daarna toeren we wat rond en stoppen bij het oude spoorwegstation. We drinken nog wat in het centrum maar zien vanuit de heuvels de regenbuien al naderen dus rijden we weer terug naar Kep. Vorig jaar zijn we al een dag in Kampot geweest en hebben toen bijna alles wel gezien blijkt nu. De middag brengen we weer relaxend door want het is tenslotte vakantie en de regenbuien bereiken Kep niet. ’s Avonds willen we nog een keertje gaan eten bij Trei maar ze blijken geen krab en garnalen te hebben (en dat voor een visrestaurant)!

Dinsdag 21 augustus
We worden vroeg opgehaald want we moeten uiterlijk om 09:30 in Sihanoukville staan omdat dan de boot naar Koh Rong Sanloen vertrekt, het eiland waar we de komende twee dagen zullen blijven. Het is tevens ook een boot voor dagtripjes dus we leggen na anderhalf uur varen aan waar we de mogelijkheid hebben om te snorkelen. Patrick neemt nog wel een duik maar de zee is mij te ruw en ik lees lekker een boek aan boord. Als iedereen weer terug is wordt er een heerlijke lunch geserveerd en is het nog maar een klein stukje varen naar het eiland. De dagjesmensen maken nog een korte wandeling over het eiland of zwemmen wat in de prachtige baai. Wij brengen onze spullen naar de tent waar we zullen overnachten. Er is een apart hokje met toilet en douche. We liggen lekker in de zee als de rest weer met de boot vertrekt. Na een douche gaan we regenwormen in het restaurant met een van de medewerksters. Er is wel een menukaart aanwezig maar omdat de plaats nog niet officieel open is (nog niet alle vergunningen zijn binnen) en wij de enige gasten zijn is de keuze beperkt. Geen probleem, wij zijn flexibel en zo krijgen we vier gerechten voorgeschoteld die allemaal heerlijk smaken. Na nog een biertje en een spelletje zoeken we onze tent op.

Woensdag 22 augustus
We worden vroeg wakker want het begint flink te waaien en af en toe te regenen. Tijdens het ontbijt neemt de regen alleen maar meer toe en de manager komt vragen wat we willen. In principe zouden we nog een nacht op het eiland blijven maar het weer voorspeld weinig goeds de komende dagen en er is een mogelijkheid om met een boot terug te gaan vandaag. We besluiten dat we in SIhanoukville ondanks de regen meer mogelijkheden hebben en gaan terug. Dat betekent eerst in een kleine boot naar een anders resort waar we overleggen met de eigenaar Steffan. Zoals elke eigenaar op dit eiland een Duitser en het wordt ook wel German Bay genoemd. De elektricien, die ook Duits is, besluit ook met ons terug te gaan. Zo gebuert het dat we na een bakje koffie om 11:00 uur aan een Sneeuwitje zitten. Blijkbaar zeer gebruikelijk om al vroeg bier en sprite te drinken. Tegen twaalven gaan we eindelijk op de boot maar moet er nog getankt worden wat zo’n 40 minuten in beslag neemt en dan is het nog zo’n tweeënhalf uur varen. De heren gaan na een rondleiding over de boot allemaal aan het bier maar ik trek me terug met een boek wat ik aan het einde van de tocht uit heb. Er staat een tuktuk klaar die ons naar het Cambodian Resort brengt waar we nu twee nachten door zullen brengen. We laten ons eerst anderhalf uur masseren, gaan lekker douchen en eten bij Holy Cow. Pas tijdens het eten stopt het met regenen dus we hebben de goede beslissing genomen om van het eiland af te gaan.

Donderdag 23 augustus
De dag begint veelbelovend en na een rondje centrum gaan we bij het zwembad lezen. Na de lunch begint het echter weer te regenen. We hebben ondanks het regenseizoen best geluk gehad met het weer tot nu toe maar als we dan eindelijk op het strand zijn of een zwembad hebben zou een zonnetje af en toe niet verkeerd zijn. ’s Avonds gaan we eten bij Sandan. Dit is een vergelijkbaar initiatief als Friends. Ze leiden straatjongeren op tot kok of in de bediening. Ik heb in het verleden contact gehad met de oprichtster van het project Clare dus ik wil hier graag een kijkje nemen. Ze is er toevallig zelf die avond ook omdat haar dochtertje haar verjaardag hier viert. Het eten is echt heerlijk en we hebben weer een goed doel gesteund.

Vrijdag 24 augustus
Vandaag een lange rit op het programma van Sihanoukville naar Battambang. In totaal zijn we negen uur onderweg en wisselen we van taxi in Phnom Penh. Allemaal weer bekende gezichten in Battambang resort maar daar kwamen we ook voor. Patrick gaat als eerste naar een computershop want zijn harde schijf is voor de tweede keer dit jaar gecrasht. Het Cambodjaanse netwerk blijkt toch niet helemaal top te zijn voor je laptop. Aangezien het hier goedkoper is dan in Nederland waagt hij hier nog maar een poging. Morgen komt Ineke deze kant op en gaan we gezamenlijk in de loop van zondag weer naar Siem Reap. Nog een afscheidsetentje bij Father’s en dan maandag met de bus naar Phnom Penh vanwaar we woensdag vertrekken richting Kuala Lumpur en daarna 30 augustus weer voet op Nederlandse bodem zullen zetten. Het voelt aan de ene kant alsof we hier al jaren zijn maar aan de andere kant zijn 13,5 maand ook voorbij gevlogen. Tot snel in Nederland en leuk dat jullie ons via waarbenjij.nu gevolgd hebben!

Daniela & Patrick