Fair Play, Workshop en Phnom Penh

Het weekend van 7 en 8 januari stond voornamelijk in het teken van de aftrap van de Junior Soccer League. Alle voorbereidingen waren gedaan, hard getraind, oefenwedstrijd gespeeld, dus we waren er klaar voor. PURE! heeft twee teams, A en B en ook Salariin Kampuchea doet mee met een team van 12 and under. De Junior Soccer League houdt in dat er op vijf zondagen twee wedstrijden per team worden gespeeld . De ene week is dat voor 12 and under, de week erna voor 15 and under. Dat betekent voor Patrick elke zondag een team van Salariin speelt en voor PURE! een keer in de twee weken beide teams.

Met z’n allen op de kar in tenue naar Siem Reap waar de wedstrijden worden gespeeld om vervolgens aan te komen op het veld waar de goaltjes al klaars staan en de lijnen zijn uitgezet met pionnen. Krijten is een beetje lastig met de hoeveelheid zand en de onregelmatige graspollen. Er zijn ook wat schaduwdoeken geplaatst om nog enige verkoeling te hebben tussen de wedstrijden door want zelfs om 09:00 uur brand de zon al aardig. De eerste wedstrijd van PURE! A wordt verloren met 5-2 maar er is in ieder geval ook gescoord. De tweede wedstrijd is de topper Salariin Kampuchea – PURE! en de spanning is te snijden. Uiteindelijk wint PURE! met een prachtige goal die net op film staat. Patrick heeft van de 40 minuten voetbal 1 minuut gefilmd en daarin werd net gescoord, over toeval gesproken.

Salariin speelt de andere wedstrijd gelijk door een eigen goal en PURE!B is minder fortuinlijk want ze verliezen helaas beide wedstrijden. Sommigen zijn ook nog zo klein ten opzichte van hun tegenstander. Maar het gaat om het plezier en niet om het winnen, dat is ook het motto van de Soccer League.
Na de wedstrijden weer terug op de kar en nog lekker wat eten op het PDC. Patrick heeft zich opgeofferd om de shirtjes van beide scholen te wassen dus die is wel even bezig.

Op vrijdag de 13e staat de dag in het teken van verschillende workshops. Normaliter wordt er 4 dagen per week een workshoples gegeven door de vrijwilliger waarin voornamelijk wordt geknutseld en soms ook een dansje of spel wordt gedaan. Ineke had het idee om een dag in de twee maanden de kinderen te laten kiezen uit diverse workshops waar ze dan de hele ochtend/middag mee bezig zijn. In de eerste plaats om ze te leren kiezen en na te laten denken over datgene wat ze leuk vinden en aan de andere kant om te kijken waar hun talenten liggen. De keuze voor deze dag bestond uit cakejes maken, vlieger maken, fotografie, film maken, fuik maken om kikkers te vangen en boetseren. Enthousiast werd overal aan de slag gegaan en sommigen wilden zelfs tijdens de pauze van een kwartier niet stoppen. Ik was ingedeeld bij het vliegers maken (niet echt mijn sterkste kant) maar ik heb ze toch nog wel kunnen helpen aan de hand van de voorbeeldvlieger die Charlotte had gemaakt. Tussendoor nog even wat mooie plaatjes geschoten en ook zelf veel op de foto gezet door de kinderen van de fotografie workshop. Rond 10:45 uur werden alle resultaten getoond aan de rest en sommigen werden daar heel erg verlegen van ook al zag het er allemaal prachtig uit. De cakejes waren heerlijk en ook aan de presentatie was gedacht. We kunnen van een succesvol initiatief spreken wat zeker voor herhaling vatbaar is.

Patrick was deze ochtend ook op het PDC om een filmpje te maken voor een presentatie. De lunch moesten we overslaan omdat we om 12:30 uur de bus naar Phnom Penh hadden geboekt. Het plan was eigenlijk om met een groepje naar Preah Vihear en Phnom Koulen te gaan maar dat bleek voor sommigen kostentechnisch niet haalbaar. Buiten Battambang zijn veel steden te ver om in een weekend te bezoeken maar we hebben eind van de maand al een weekendje die kant op gepland. We realiseren ons dat Jessica en Liesbeth vrijdag in Phnom Penh arriveren en dat het misschien wel leuk zou zijn om hen daar al te ontmoeten. Zo gezegd, zo gedaan en we arriveren ’s avonds om 18:30 uur in Phnom Penh. Na het inchecken in ons sfeervolle hotel (een voormalige residentie in de ambassadewijk) rijden we Jes en Liesbeth tegemoet bij Friends. Wij moeten dan nog eten en we rijden gezamenlijk naar Khmer Surin. Onderweg worden de dames al helemaal enthousiast van alle leuke winkeltjes maar we moeten ook een beetje aan Patrick denken. Na het eten nog een drankje en langzaam worden we allemaal wat stiller van vermoeidheid e zoeken we het hotel weer op.

Jes en Liesbeth willen uiteraard de bezienswaardigheden in de stad bezoeken dus Patrick en ik trekken ons eigen plan. Dat betekent eerst even uitslapen, op ons gemakkie ontbijten met nog een extra kopje koffie en daarna met een tuk tuk naar de Russische markt. Lijkt wel wat op Phsar Leu in Siem Reap alleen is het hier aardig warm. Ik koop nog wat stof en kraamkado’s (ook als inspiratie voor de naailes) en Patrick gaat los bij de lampjes (nu leuk voor het dakterras, in NL leuk in de tuin). Daarna bezoeken we het “Olympisch stadion” waar je gewoon overal kunt rondlopen zonder dat je iets gevraagd wordt. Eindelijk weer eens een stadion voor Patrick na al die vele tempels hier in Cambodja. Na het bezoek gaan we lunchen bij Friends om vervolgens vanaf een uur of drie lekker aan het zwembad te vertoeven met een glas witte wijn (wat is het leven toch slecht). ’s Avonds spreken we af met de Jessica en Liesbeth om een hapje te gaan eten bij Le Wok. Daarna nemen we nog een drankje aan de rivier maar die hebben klantvriendelijkheid niet hoog in het vaandel staan en we worden rond 23:00 uur gewoon naar buiten gekeken (nadat ze het licht al uit hadden gedaan). Geen voorbeeld van de Cambodjaanse gastvrijheid.

De volgende dag gaan wij nog wat grote bookshops af en drinken uiteraard weer ergens koffie en kopen nog een hoes voor de laptop bij Smateria. Daarna nog lunchen aan het zwembad in het hotel om vervolgens rond 14:30 weer in de bus naar Siem Reap te stappen. Een geslaagd en gezellig weekend. Soms is het wel even lekker om in een andere omgeving te zijn en wat andere gezichten te zien. A.s. woensdag arriveren Jessica en Liesbeth in Siem Reap zodat we ze wat van ons dagelijkse leventje hier kunnen laten zien.

Als we thuis zijn skypen we nog even met Jeroen die de volgende dag voor zes maanden naar Oeganda vertrekt om daar vrijwilligerswerk te gaan doen. Goed voorbeeld doet volgen blijkbaar.