Mister Guide & Bat Dam Bong

Na een gezellig weekend Phnom Penh komen Jessica en Liesbeth op woensdagmiddag aan in Siem Reap. Ze hebben de homestay overleefd als was het even wennen zo op het platteland van Cambodja. Daar gaan ze de komende dagen nog meer van zien omdat wij daar ook dagelijks onze tijd doorbrengen. Na een bezoekje aan ons appartement en een wijntje op het dakterras wordt het tijd om een hapje te gaan eten. De dames verlangen beiden naar sushi en hoewel dat eigenlijk ons maandelijkse (gesponsorde)uitje is, besluiten we toch te gaan eten bij Koh Kong sushi bar. Jes en ik bepalen de bestelling omdat het Patrick en Liesbeth weinig uitmaakt wat er op tafel komt. Het verloopt ietsje anders dan gebruikelijk want we krijgen ons standaard hapje vooraf niet en er blijkt ook niet genoeg sushi rijst voor de salade te zijn. Maar het smaakt prima en na een kopje cappuccino bij Central keren we weer huis- en hotelwaarts.

De volgende morgen komt Mister Guide weer in actie en wordt er een brommer geregeld zodat de dames achterop naar het PDC komen. Nog even snel een rondje om Pshar Leu omdat ze aan de vroege kant zijn en daarna richting de Kandek community. Ik geef ze een uitgebreide rondleiding op het PDC en de kinderen willen natuurlijk gelijk weten hoe ze heten. Patrick moet in de tussentijd nog met een van de kinderen naar de dokter dus het programma loopt ietsje uit. Bij terugkomst in Siem Reap staat de tuk tuk al klaar en brengen ze een bezoek aan de tempels. ’s Avonds nog even snel langs Wat Pren (Siem Reap II van Salariin Kampuchea) en zo hebben ze heel wat indrukken te verwerken. Wij vergeten wel eens dat het nogal overweldigend kan zijn omdat het voor ons inmiddels zo gewoon is. De drukte, de warmte , de armoede en aan de andere kant ook de vele faciliteiten die we hier hebben. ’s Avonds nemen we ze mee naar Touich restaurant en ze vragen zich af waar ze in hemelsnaam terecht komen. De weg er naar toe is nogal donker en hobbelig maar het is een bijzonder plekje met heerlijk eten.

Op vrijdag avond nemen we ze mee naar ons vaste adresje bij Father’s restaurant waarna de dames los gaan op de Night market terwijl Patrick een biertje drinkt in de Crazy Bamboo Bar. Zaterdagmorgen staat de “dozentour” op het programma. We moeten nog een passende naam verzinnen maar we gaan bij drie vrouwen van het homebased programma langs om te zien hoe de palmbladeren gesneden, gedroogd, geverfd en verwerkt worden. Dat betekent een pittige wandeling door de community maar je komt zo wel bij de gezinnen thuis en krijgt een goede indruk van de leefomstandigheden van de mensen van de Kandek community. Op het PDC wordt er met behulp van de vrouwen een klein envelopje gemaakt (en dat valt nog niet mee) waarna een heerlijke lunch volgt bij de ouders van twee van de kinderen van het PDC. We zijn die dag met z’n tienen omdat er ook een aantal vrijwilligers mee gaan en de ouders van Ineke. Voor hen is deze eerste dag in Cambodja een behoorlijke cultuurshock. Ze hebben bij aankomst in het donker alleen nog de vele grote hotels langs Airport Road gezien en dan is dit wel even een overgang.

’s Avonds neemt vrijwilligster Sanne afscheid met een etentje bij Khmer BBQ en Jessica en Liesbeth zijn hier ook voor uitgenodigd. Terwijl de rest naar een expat feest in de X-bar vertrekt gaan wij nog naar de Alley om de bestelde armbandjes op te halen en doen we nog wat leuke boetiekjes aan. Patrick zit inmiddels alweer op het terras want voor hem hoeft dat shoppen allemaal niet.

Zondagmorgen staat er natuurlijk weer de Junior Soccer League op het programma en hoewel de dag bewolkt begint is het om 10:00 uur alweer behoorlijk warm. Liesbeth maakt nog een praatje met Gary (organisator)om te kijken wat ze vanuit haar werk bij de KNVB nog kan betekenen voor het voetbal in Cambodja. We spotten nog twee Cambodjanen in een NAC shirt en daar moet natuurlijk mee op de foto gegaan worden. Beide teams van PURE! weten helaas niet te winnen maar Salariin wint wel beide wedstrijden. Weer een leuke ochtend en zeker niet iets wat in de Lonely Planet terug te vinden is. Daarna lekker lunchen bij La Boulangerie waar het ook al niet verloopt zoals gebruikelijk (zou het aan Jes en Lies liggen?). De middag brengen we door op Old Market omdat er nog naar een boeddha gezocht moet worden maar de perfecte wordt helaas niet gevonden. Het verblijf sluiten we af met een heerlijk etentje bij Tangram Garden waar Patrick en ik inmiddels bekende gezichten worden en we krijgen dan ook gelijk een drankje van het huis aangeboden. We nemen afscheid van Jessica en Liesbeth die de volgende morgen naar Battambang vertrekken. Het blijft toch leuk om mensen van thuis een kleine indruk te kunnen geven van ons dagelijkse leven in Siem Reap.

Na een weekje werken vertrekken we vrijdagavond met de taxi richting Battambang. Wij westerlingen spreken deze naam uit zoals ik het hier geschreven heb maar de Cambodjanen hanteren de uitspraak zoals in de titel van dit verslag. Jan & André die we hier in Cambodja hebben leren kennen zijn een prachtig resort aan het bouwen en het wordt hoog tijd voor een bezoekje na alle foto’s op Facebook. We realiseren ons dat het nog niet helemaal af is maar we worden helemaal enthousiast bij aankomst. Wat een mooie, bijzondere plek is dit aan het worden. De ouders van Jan zijn hier voor drie maanden en vlakbij wonen vrienden Jan & Gerard die na een jaar Siem Reap nu hier een jaartje blijven. Het wordt een gezellige avond en rond 23:30 uur zoeken we onze prachtige kamer op.

De volgende morgen gaan we op pad met Mister Tin en zijn tuktuk. Hij is de vaste gids en brengt ons als eerste naar de Bamboo Train. Die hebben we al een keertje gedaan maar het blijft leuk. Onderweg krijgen we een hoop informatie en proeven we lokaal fruit. Bij aankomst staat er een groep mensen met crossmotoren die ook op de trein moeten. Het blijken Nederlanders te zijn en het spoor wordt voor hen vrijgemaakt zodat ze in een keer door kunnen rijden. Wij hebben het geluk op een vlonder tussen beide groepen in te zitten waardoor wij ook lekker door kunnen. Normaliter moet er bij een tegenligger degene met de minste mensen van het spoor af. We delen ons “treintje” met een Franse dame van 68 die in Cambodja is geweest toen ze twintig was. Wel een behoorlijke verandering dus. Na een drankje aan het einde van het spoor keren we weer terug en zetten de rit met Mister Tin voort over het platteland van Battambang. We zien diverse lokale bedrijfjes, proeven sticky rice cake en bezoeken een pagode. We lunchen op het resort waarna hij ons om 15:00 uur weer ophaalt voor het tweede deel van de tour. Via een zandweg rijden we langs de rivier waar allerlei gewassen verbouwt worden. Heel mooi om te zien. We eindigen bij de Killing caves waar door de Rode Khmer heel wat mensen zijn omgebracht. Mister Tin doet zijn verhaal en het blijkt dat hij als tienjarige daar in een werkkamp heeft gezeten en alle verschrikkingen zelf heeft meegemaakt. Ik krijg er een brok van in m’n keel. Toen het regime van Pol Pot ten einde was heeft hij nog twee zussen teruggevonden maar de rest van zijn familie was vermoord. In de grot zijn nog schedels en botten zichtbaar, het doet bizar aan. Vanuit de top van de berg lopen we terug naar beneden en wachten bij de Bat Cave op het uitvliegen van ontelbaar veel vleermuizen. Rond 18:00 uur neemt het geluid en de activiteit in de grot toe en daarna is het een grote stroom die naar buiten komt. Als de mensen een bepaald geluid maken vliegen ze uit elkaar om vervolgens weer bij elkaar te komen. Het is een zwarte stroom zo langs de hemel. Op de weg terug stoppen we nog even om het van een afstand te zien.
Ons bezoekje aan Battambang in 2010 stelde niet veel voor en had niet echt een goed indruk achter gelaten. Dat is nu wel bijgedraaid. De stad is niet te vergelijken met Siem Reap of Phnom Penh maar meer Cambodjaans te noemen en daardoor weer leuk.

Zondagmorgen brengen we relaxend, lezend en achter de laptop door terwijl we zien dat zwembad inmiddels gevuld is. Nog niet klaar voor gebruik, het moet nog gefilterd worden, maar het ziet er mooi uit. Wij komen hier zeker nog een keertje terug als het helemaal af is, zowel voor de accommodatie als de mensen.