Shoppen, stappen en cultuur snuiven

Ja, het was me het weekje wel. Op zaterdag 12 mei zitten Patrick en ik om 08:30 in de tuktuk richting Siem Reap International Airport om Marc op te halen. We hebben nog brommer pech onderweg, een verbrande bougie , maar zijn toch ruim op tijd. Als we net onze koffie op hebben komt Marc al naar buiten gelopen. Hij is in 2006 hier op vakantie geweest maar herkent nog weinig als we terug naar de stad rijden. Vuthea neemt nog een toeristische route richting het Frangiani hotel waar wij inmiddels ook al goede bekenden zijn ondanks dat we er nog nooit overnacht hebben.

Als Marc zich opgefrist heeft drinken we wat bij café Central en kletsen bij. Daarna moet er natuurlijk geshopt worden. Eerst even langs Smateria waar Marc een tas besteld en als we langs de schoenmaker lopen waar Patrick en ik leren slippers op maat laten maken, kan Marc natuurlijk ook niet achterblijven. Echt leer voor zo weinig geld, dat kun je gewoon niet voorbij laten gaan. Als ze later klaar zijn besteld hij ook nog een paar met koeienleer die weer met de volgende visite meegegeven kunnen worden. We lunchen bij ons vaste adresje, Father’s restaurant. Patrick gaat de brommer halen en neemt gelijk ook nog een motodriver mee. Vanuit Center Market rijden we via het PDC, waar we even een korte stop maken, richting Bakong. Marc zit bij Patrick achterop zodat Mister Guide ondertussen zijn verhaal kan doen. Ik heb aanzienlijk meer plek achterop bij mijn smalle Cambodjaanse bestuurder :). We rijden een rondje om de tempel en bezoeken daarna de weverij en de pottenbakkerij. Ook hier wordt de lokale economie weer goed ondersteund door zowel Marc als ons. We kopen prachtige krama’s die uiteraard straks te koop zijn in Nederland.

Hierna is het tijd voor een drankje. We settelen ons op het terras bij Miss Wong, drinken twee flessen rosé en eten dumplings. Daarna heerlijk eten bij The Square 24, met uiteraard weer wijn, waarna we nog een afzakkertje nemen in het Frangipani hotel. Patrick is inmiddels op de bank in slaap gevallen en wordt ook niet meer wakker van de toegeworpen pinda’s. Tijd om te gaan dus, hij moet de volgende dag al weer om 07:00 uur present zijn op het voetbalveld.

Rond 09:30 uur gaan Marc en ik samen een kijkje nemen op het voetbalveld. Na afloop lunchen we bij de Boulangerie waarna Patrick thuis zijn schoonheidsslaapje gaat doen en ik samen met Marc Siem Reap verder verken. Om 15:00 uur arriveert Patrick bij het hotel met een box vol ijs en hebben Marc en ik al de wijn en nootjes ingekocht. Ondertussen heeft het al geregend maar als we richting West Baray vertrekken is het weer droog. We relaxen heerlijk in de hangmat maar als het twee uur later weer begint te regenen, besluiten we het voor gezien te houden. Als we bij de popcornbar een drankje doen komen we de vrijwilligers Marjolein, Riet en Klaas tegen en gaan later met z’n zessen eten bij Il Forno.

Het is weer eens feest in Cambodja! Net Khmer New Year achter de rug of de volgende vrije dagen staan al weer voor de deur. De koning van Cambodja, Norodom Sihamoni, viert zijn 59ste verjaardag. Dat betekent dat we maandag en dinsdag vrij zijn wat nu natuurlijk goed uitkomt met het bezoek van Marc. Het is hierdoor wel aanzienlijk rustiger in Siem Reap doordat veel Cambodjanen met deze vrije dagen weer op familiebezoek gaan. De meeste vrijwilligers zijn richting Sihanoukville vertrokken. Marc en ik gaan deze maandag maar eens wat cultuur opsnuiven in de vorm van tempelbezoekjes. Met de tuktuk rijden we richting Kbal Spean waar we ongeveer anderhalf uur later aankomen. We hebben dan al een toegangspas bij de tempels van Angkor gekocht en staan beiden heel fraai op de foto. We moeten zo’n 1500 meter naar boven klimmen wat soms nog niet meevalt op onze slippertjes en de aanvallende rode mieren, ze zitten zelfs in m’n haar. Eenmaal hijgend en bezweet aangekomen vinden we het toch een beetje tegenvallen. Het wordt ook wel de rivier van de duizend linga’s genoemd, vernoemd naar de fallusvorm van de god Shivu. In de stenen van de rivierbedding zijn afbeeldingen te zien van Hindoegoden en er is ook nog een kleine waterval. Na wat rondgelopen te hebben, nemen we de weg naar beneden maar weer die eigenlijk nog lastiger is. Ik maak dan ook aardig wat schuivers op de natte rotsen maar verzwik bijna mijn enkel op een recht stuk. Typisch iets voor mij natuurlijk.

Vanuit Kbal Spean rijden we naar Banteay Srey. Onderweg waaien we lekker uit en kunnen we een beetje opdrogen. Ook deze tempel is opgedragen aan de hindoegod Shivu en wordt ook wel de vrouwentempel genoemd. Na Bayon is dit wel mijn favoriet. Ik ben er in 2010 ook geweest en de verfijnde manier waarop de tempel bewerkt is, de “bewakers” in de vorm van apen en vogelmensen en de kleuren van de stenen maken dit voor mij een bijzondere tempel. Ook Marc is onder de indruk en na dit bezoekje zijn we wel toe aan een bakje koffie met uitzicht op de waterbuffels. Na de koffie rijden we richting het Angkor complex waar we eerst lunchen voordat we de Bayon bezoeken. Het blijft bijzonder om tussen deze grote gebeeldhouwde gezichten te lopen. Als afsluiter gaan we nog naar Angkor Wat maar persoonlijk zegt me deze tempel niet zoveel. Het is het symbool van Cambodja en staat ook op de vlag afgebeeld maar ik vind de andere tempels veel mooier en indrukwekkender. ’s Avonds eten we bij Tangram Garden en komt de regen met bakken de hemel uit, het regenseizoen is weer begonnen!

Op dinsdagmorgen vertrekken we met z’n drieën richting Beng Melea. Patrick en ik hebben deze tocht tijdens het begin van ons verblijf op de brommer gemaakt maar nu zitten we comfortabel in een minivan. Na een uurtje komen we bij de tempel en genieten we van de ongereptheid en de rust van de omgeving. ’s Middags gaan we nog met een brommer richting de berg bij het Tonlé Sap meer waarna we borrelen bij Father’s omdat het weer flink regent. ‘sAvonds Khmer eten met collega’s en op woensdagmorgen bezoekt Marc het PDC en Salariin Kampuchea. Voor hem zit het bezoek er weer en hij vertrekt in de middag met de taxi naar Phnom Penh van waaruit hij later naar Beijing reist. Beetje omgekeerde wereld omdat we normaal hem in het buitenland bezochten maar wel heel leuk om hem een indruk te geven van ons leventje hier.

En dan staan donderdag Peter & Sandy alweer op de stoep! Tijdens hun bezoek in oktober 2011 stond Siem Reap blank maar nu is het ondanks een flinke bui eens per dag, aanzienlijk beter weer. Na het eten brengen we nog een bezoekje aan de nachtmarkt omdat Sandy nog wat zomerkleren in moet slaan. De mannen kijken ondertussen hun ogen uit op het terras in Pubstreet waar regelmatig allerlei suggestieve bewegingen hun kant op worden gemaakt. Patrick en ik moeten de volgende dag gewoon werken en Sandy & Peter benutten deze dag om Beng Melea en vervolgens de spa te bezoeken. ’s Avonds ga ik borrelen met hen bij Miss Wong en voegen Anja, Chai, Mirte en Patrick zich later bij ons omdat ze een lezing bij Wat Damnak bezocht hebben. Als de flessen leeg zijn nemen we Anja en Chai mee uit eten bij Haven.

Ik loop al langer met het idee om traditionele Cambodjaanse kleren te laten maken en ik heb het er met Anja al over gehad om dit door de zus van Chai te laten doen. Zij spreekt echter zo weinig Engels dat ik Anja wel nodig heb om als tolk op te treden. Met z’n vieren (San is er ook bij) gaan we shoppen op Pshar Leu. Ik kies prachtige stof uit maar wel iets wat bij me past en geen overdaad aan glitters en pailletten. Daarna gaan we naar het huis van Phany om de maten te meten en te bespreken wat ik precies wil. Over drie weken kan ik passen, ik ben benieuwd! Ik zal het waarschijnlijk niet heel veel dragen maar ik kan het thuis op mijn paspop hangen en heb zo een leuk souvenir. Wie weet, als ik ooit nog eens een bruiloft in Cambodja heb? De mannen zitten maar weer eens op het terras en na de lunch ga ik met m’n zus de winkels en markten van Siem Reap onveilig maken. We moeten eerst schuilen vanwege de heftige regenval en doen dat onder het genot van een lekkere cappuccino. Als we klaar zijn met geld uitgeven voegen we ons bij Patrick en peter die met Chai en Jamie aan het poolen zijn bij The Warehouse. We eten bij een nieuw Italiaans restaurantje in de Alley en drinken wat bij de popcornbar waar iedereen zich verzameld om naar de Hip Hop bar te gaan. Dit is zo’n typische Cambodjaanse club maar juist daarom des te leuker. Het grote gedeelte van de vrijwilligers haakt na een paar nummers af om toch maar weer naar de eeuwige Angkor What bar te gaan met altijd dezelfde muziek en dezelfde Westerse toeristen maar wij blijven nog gezellig drinken en dansen. De mannen willen ‘s nachts wel de Champions league finale Bayern Munchen – Chelsea zien en dat blijkt mogelijk op een groot scherm bij de Hip Hop bar op het terras. Onder het genot van een toren met bier en loempia’s zien we hoe de reguliere speeltijd eindigt met een verlenging. Die besluiten we maar thuis en in het hotel te gaan kijken.

Na niet al te veel slaap, veel bier en katerkillers spreken we af om de Boulangerie te gaan brunchen en later op de dag maar weer eens naar West Baray te gaan waar na een uurtje prachtig weer de hel losbarst. We zitten redelijk droog in ons hutje, hebben eten en drinken dus dat is goed te doen. De gevulde kikker houden San & Peet maar voor gezien. Aangezien het voor hen toch al een lamme takken vakantie is besluiten ze om op maandag deze trend maar voort te zetten. Patrick moet 's avonds een presentatie doen tijdens de Nerd Nite over wie er Europees kampioen voetbal 2012 wordt op basis van historische feiten. Dit is met een grap ontstaan maar heeft wel geleidt tot deze presentatie. Op zo’n Nerd Nite mag iedereen die wil een presentatie doen van vijf minuten en zelf bepalen wat het onderwerp is. Patrick bijt de spits af en blijkt later een van de besten te zijn. Voor vier van de zes is Engels hun moedertaal dus ik vind het ontzettend stoer dat hij dit heeft durven doen en ook nog in goed Engels. We sluiten de avond af met een etentje en ik neem afscheid van Peter & Sandy die de volgende dag weer richting Bangkok vertrekken.

Een gezellige maar drukke tijd zoals jullie kunnen lezen, Ineke was voor drie weken in Nederland, Naomi kwam op bezoek en samen met haar heb ik grote stappen op het gebied van HR kunnen maken. Ik heb nog kookles gevolgd en het was erg druk op het PDC met zes vrijwilligers. Plotseling realiseer ik me ook dat het over 11 weken al weer voorbij is en we langzaam weer aan onze terugkeer naar Nederland moeten gaan denken. Er is nog een hoop te doen wat de tijd waarschijnlijk nog sneller lijkt doen gaan. Ik zie op de weblog ook dat het 31 dagen geleden is dat ik wat geplaatst heb en dat geeft wel aan dat de tijd hier ‘vliegt.” Goed te horen dat het weer in Nederland voor jullie weer wat aangenamer is, fijne Pinksterdagen en tot de volgende blog!